Frá fremst til aftast uppá seks ár

Kringvarpið veit at siga, at Føroyar eru einasta Norðurland, har fólkatalið minkar. Í øllum hinum londunum er fólkavøkstur.

Teirra kelda er norðurlendska hagtalsárbókin 2012, sum júst er almannakunngjørd. (sí talvu 3.1, s. 36)

At fólkatalið minkar, er sjálvsagt ikki gott. At tað eisini gongur verri enn í grannalondunum, ger tað enn verri.

Men ikki bara gongur skeiva vegin. Gongdin versnar eisini. Fyri bara seks árum síðani hevði sama árbók eina framskriving av fólkatalinum í Norðurlondum, sum gekk út frá hvussu gongdin var tá, og í tí framskrivingini skuldu Føroyar hava størsta vøksturin:

Norðurlendsk fólkatals framskriving frá 2005.
Kelda: Nordisk statistisk årsbok 2006, s. 80.

Framskrivingar eru ikki forsøgnir. Tær vísa, hvønn veg tað ber, sum gongdin er nú.

So gongdin í Føroyum er broytt sera nógv uppá seks ár. Frá at vera fremst í Norðurlondum fyri seks árum síðani eru Føroyar nú aftast.

So kann Kaj Leo sláa hetta uppí glens, men hetta er hent meðan hann hevur havt ábyrgdina.