Hvat er endamálið við búskaparfrøðingum?

Hvat er orsøkin til búskaparkreppuna sum nú herjar heimin: Er búskaparfrøðin skeiv ella eru búskaparfrøðingar til fals? Eg haldi, sum eg fyrr havi skrivað, at talan er meira um tað seinna. Men eisini er nógvur politikkur uppií tí sum vit halda er fakligt kjak.

Institute for New Economic Thinking hevði um miðjan apríl eina ráðstevnu í Berlin (hana vendi eg helst aftur til) undir heitinum Paradigm Lost - Rethinking Economics and Politics.

Týska Stifterverband gjørdi samrøðu vð Robert Johnson, formann fyri INET, ið hugleiðir sera skilagott (tað má eg siga, tí nógv av tí havi eg sjálvur verið inni á) um hvat er gingið galið við búskaparfrøðini.



Um evnið interesserar ein, er vert at brúka sjey minuttir uppá at hyggja eftir samrøðuni.

Ein týdningarmikil partur av boðskapinum er, at búskaparfrøðingar skulu gera upp við seg sjálvan:

At the core, economics is about politics and about power, and the question for the economists is whose power are you going to serve as an expert.

Are you going to serve institutions of power or the people more generally?

Her er link til ein blog um samrøðuna á INET, og til video við samrøðuni.